38+1

afgelopen dinsdag naar de verloskundige geweest (mag morgen overigens weer) en alles in orde, nog met haar over de baarkruk gehad en die gaan we dus uitproberen. Ze vroeg me nog of ik een gevoel had over wanneer het evt. geboren gaat worden. Nou loop ik dus al een tijdje rond met 38+3 dus dat zou dan aankomende woensdag 2 juni moeten worden, heeft ze genoteerd ook nog. Woensdag op donderdag nacht krijg ik me toch een pijnlijke weeen voor een uur wat helaas niet doorzet, dus niet geslapen die nacht. Donderdag me katertje cooper aangereden waarmee ik dus naar de dierenarts kon en die het helaas niet heeft gered. Heb nu dus al een paar dagen echt huilbuien van verdriet en mede door zwangerschaps hormonen denk ik, dat ik op gegeven moment niet meer weet wat ik met mezelf aan moed en dan maar vroeg me bedje induik. Gelukkig een erg lief kereltje die me zaterdag ochtend al een beschuitje en kop thee op bed kwam brengen en probeert me op te beuren.

Gelukkig vandaag een iets beter daggie maar nog niet op en top. vanochtend wakker met misselijkheid en krampen weer weg en zo nu en dan weer terug, hopen dat het even wegblijft aangezien mannetje vandaag nog even naar antwerpen op en neer moet.

Zo mezelf maar is verwennen met een lekker ijsje met chocola en met name chocola want dat schijnt toch een stof te bevatten waar wij vrouwen vrolijk van worden.

We gaan het zien deze week of we iets moois mogen gaan vasthouden en anders gewoon weer een weekje verder.

Liefs Astrid